با گسترش استفاده از هوش مصنوعیمنابع پردازش برای حفظ عملکرد خدمات به طور قابل توجهی افزایش یافته است. اکنون محققان به دنبال راه‌های جدیدی مانند مراکز داده فضایی هستند تا قدرت پردازشی را فراهم کنند که انرژی کمتری مصرف کند و آسیب کمتری به محیط زیست وارد کند.
مزایا و معایب مراکز داده فضایی چیست؟
در یک مطالعه 16 ماهه که با هزینه 2 میلیون دلاری انجام شد، ثابت شد که راه اندازی یک مرکز داده در فضا امری عملی و اقتصادی است که می تواند میزان آلودگی محیط زیست را نیز کاهش دهد. این پروژه که ASCEND نام دارد توسط اتحادیه اروپا و سازمان های بزرگی مانند ایرباس و آژانس فضایی آلمان در این زمینه همکاری کرد.
مدیر ارشد فناوری شرکت فرانسوی-ایتالیایی Thales Alenia Space که یکی از پیمانکاران اصلی این پروژه بود. می گوید:
قرار دادن مراکز داده در فضا می تواند چشم انداز دیجیتال اروپا را گسترش دهد و روشی سبزتر و منحصر به فرد برای پردازش و میزبانی داده ها ارائه دهد.
تیم شرکت کننده در پروژه Ascension قصد دارد تا سال 2026 13 مرکز داده 10 مگاواتی را در فضا قرار دهد. هدف نهایی رسیدن به 1 گیگاوات تا سال 2050 است. آنها قصد دارند مراکز داده فضایی را در فاصله 1400 کیلومتری از سطح زمین قرار دهند. رقمی که 3 برابر فاصله ایستگاه فضایی بین المللی تا زمین است.
اتحادیه اروپا می خواهد با رقابت با چین و آمریکا همگام باشد و از سوی دیگر نمی خواهد محیط را فدای قدرت پردازش کند. مراکز داده فضایی می توانند از انرژی خورشیدی در طول روز بهره ببرند. در حالی که در سطح زمین چنین امکانی وجود ندارد. علاوه بر این، آنها برای خنک کردن تجهیزات نیازی به آب ندارند. زیرا دمای اتاق بسیار پایین است و گرمای تولید شده به راحتی دفع می شود.
البته مراکز داده فضایی عاری از آلودگی نیستند و زمانی که با موشک به فضا پرتاب می شوند آلودگی زیادی تولید می شود. تحقیقات اخیر نشان می دهد که برای توجیه محیط زیست چنین سازه هایی باید از موشک هایی استفاده کرد که 10 برابر کمتر آلودگی ایجاد می کنند. در حال حاضر چنین موشکی ساخته نمی شود و باید برای توسعه آن برنامه جداگانه ای تهیه شود. شایان ذکر است مراکز داده برای ماندن در مدار به سوخت موشک نیاز دارند که عاملی ضد محیطی محسوب می شود.
